«Abrasas»

 

Amarras a nicotina

no bico da tinguidura.

 

Desbravo obsesa o beizo

que vai deixando a resina

 

                                             da saliva que sobra

 

no órgano da adicción.

 

Así me apresas.                   

 

Explora a lingua

–na procura de ti–

como unha expedición de carmín que foi prohibida.

 

Vólvese o roce

 

fluído pigmento

mineral.

 

Vou reparando no aceno

os indicios da droga.

 

Non sanda a cicatriz que me perforas.

 

Bicarche o cinceiro.

Lamberche a cabicha.

 

Vas queimar o amor que che profeso.